18 listopada to Europejski Dzień Wiedzy o Antybiotykach. Ma ona na celu zwrócenie uwagi na problem antybiotykoodporności drobnoustrojów przy jednoczesnym braku nowych antybiotyków. Słuchaczki klasy I technik farmaceutyczny korzystając ze zdobytej wiedzy wygłosiły prelekcję o odpowiedzialnym przyjmowaniu antybiotyków. Wyjaśniły w jakich przypadkach należy zastosować antybiotykoterapię oraz kiedy nie jest to konieczne, a nawet niekorzystne dla ludzkiego organizmu. Zaproponowały również naturalne formy antybiotykoterapii w postaci zdrowej żywności , którą można stosować nie tylko podczas choroby, ale przez cały rok, aby wzmocnić organizm przed infekcjami.
Epidemia HIV to wciąż aktualny problem społeczny. Zgodnie z najnowszym raportem Światowej Organizacji Zdrowia, największym problemem w zwalczaniu epidemii HIV/AIDS jest zbyt późne rozpoznawanie choroby. Na świecie żyje blisko 37 mln osób zakażonych wirusem. W Polsce szacuje się, że nawet 35 tys. osób żyje z HIV, a blisko co druga o tym nie wie i może nieświadomie zakażać.
Co roku 1 grudnia obchodzony jest światowy dzień walki z HIV i AIDS (ustanowiony przez zgromadzenie ogólne ONZ w 1988 r.).
W celu uświadomienia skali problemu wśród słuchaczy została przeprowadzona ankieta dotycząca podstawowej wiedzy na temat zagadnień związanych z HIV i AIDS. Uczestnikami ankiety byli słuchacze Naszej szkoły, zarówno z kierunków dziennych jak i zaocznych.
Łącznie kwestionariusz uzupełniony został przez 98 osób, w tym 22 mężczyzn oraz 76 kobiet. Wszyscy respondenci to osoby powyżej 19 roku życia.
Pytania zawarte w kwestionariuszu miały na celu określenie poziomu wiedzy związanej z tematem HIV i AIDS.
Dość dużym problemem okazało się zdefiniowanie pojęć HIV oraz AIDS. Część badanych określiła słowem „nie wiem” odpowiedź na pytanie dotyczące zdefiniowania powyższych pojęć, co świadczy o braku wiedzy w tym zakresie.
Na uznanie zasługuje fakt, że wśród danych, z których można uzyskać informacje na temat nazewnictwa HIV i AIDS, aż 72 % to odpowiedzi mówiące o wirusie bądź chorobie. Dane te nie zawierają jednak żadnych dodatkowych informacji, mogących doprecyzować nazwę HIV i AIDS. Tylko nieliczne osoby potrafią podać pełną definicję zarówno w języku polskim jak i angielskim.
Pytanie dotyczące dróg zakażenia dla większości nie stanowiło problemu.
Wśród najczęściej podawanych dróg pojawiały się: droga płciowa (kontakty seksualne) oraz przez krew (narkomania, skażony sprzęt medyczny, tatuowanie, kolczykowanie ciała). Co więcej, 46% ankietowanych potrafiło wskazać, że zakażenie może przenieść się drogą wertykalną, czyli z zakażonej matki na dziecko zarówno w czasie ciąży, porodu jak i karmienia piersią. Tylko nieliczni respondenci (9%) podawali drogę kropelkową jako możliwość przeniesienia zakażenia.
Ankietowani udzielając odpowiedzi na pytanie związane z ryzykownymi zachowaniami, mogącymi zwiększyć możliwość zakażeniem wirusem HIV, zgodnie wskazują na problem narkomanii dożylnej oraz używanie zanieczyszczonych igieł, przypadkowe stosunki płciowe, częstą zmianę partnerów, stosunek bez zabezpieczenia oraz kontakt z krwią osoby zakażonej ( np. podczas udzielania pierwszej pomocy).
Największą trudnością dla respondentów okazało się podanie miejsca w Sanoku, w którym można wykonać test diagnostyczny w kierunku HIV. Ok 83% badanych jako przykład podaje sanocki szpital, przychodnie zdrowia czy zakłady medycyny pracy oraz laboratoria. Pozostali badani (17 %) nie są w stanie określić miejsca w Sanoku, w którym można wykonać test diagnostyczny w kierunku HIV.
Podsumowując, przeprowadzona ankieta ukazuje, że badani w większości wiedzą czego należy unikać oraz co stanowi czynnik ryzyka zachorowań. Możemy tylko mieć nadzieję, że wiedza ta ma istotne znaczenie w ich codziennym postępowaniu, ograniczając w znaczny sposób ryzyko zachorowania.
Wokół HIV narosło wiele mitów – nadal powszechnie uważa się, że ten problem dotyczy tylko kilku określonych “grup ryzyka”. Tymczasem eksperci przestrzegają: HIV może dotyczyć każdego z nas, dlatego tak ważne jest poszerzanie wiedzy na temat zakażenia oraz wdrażanie jej w czynnościach życia codziennego i zawodowego.
Grupą, która jest szczególnie zagrożona możliwością zakażenia wirusem jest młodzież. Ze względu na wciąż rosnącą liczbę zachorowań istnieje, ciągła potrzeba działań informacyjnych i wychowawczych, które byłyby nastawione na zapobieganie HIV wśród młodzieży.
Aby uchronić osoby dojrzałe, jak również zapobiec nowym zakażeniom wśród ludzi młodych temat profilaktyki zakażeń wirusem HIV powinien być zagadnieniem omawianym na każdym szczeblu edukacji już od najmłodszych lat, zarówno w szkole przez nauczycieli jak i w domu przez rodziców. [GCB]
